۱- چرای دام: بوته‌ها، گل‌ها، گیاهان، درختان و درختچه‌ ها، فرش سبز کوهستان را تشکیل می ‌دهند. فرش سبز کوهستان، لایه‌ محافظ خاک در مناطق کوهستانی است. عمده ‌ترین علت تخریب فرش سبز کوهستان، چرای بی ‌رویه‌ دام می ‌باشد.

۲- جاده‌کشی: اثرات توسعه در دو دهه‌ اخیر، به شدت؛ خسارت‌ های جبران ‌ناپذیری به عرصه‌ های کوهستانی کشور وارد کرده است. جاده ‌کشی برای عبور دکل ‌های برق و لوله ‌های نفت و گاز، احداث کانال، سد سازی و ... تقریباً تمام مناطق کوهستانی را تحت تأثیر قرار داده است و کمتر کوهی را در کشور می‌توان یافت که در آن جاده ‌اى احداث نشده باشد.

۳- تبدیل مراتع به دیم زارهای کم ‌بازده: بهره ‌برداری غلط از مراتع شیب ‌دار به منظور کشت دیم گندم و جو موجب فرسایش شدید خاک می ‌شود. از این شیوه‌ بهره ‌برداری معمولاً فقط در یکی دو سال اول محصول خوبی برداشت می‌شود.

۴- گردشگری: ازدیاد جمعیت و روی آوردن گردشگران و کوه پیمایان به مناطق بکر و دست ‌نخورده کوهستان و عدم استفاده از مسیرهای مشخص و معدود، سبب فرسایش سریع و شدید خاک، پراکندگی زباله و پسمانده غذاها در کوهستان و شدت یافتن تخریب در این محیط ‌ها شده است.

منبع: انجمن حفظ محیط کوهستان ، نوشته: جناب آقای عبداله اشتری

با سپاس فراوان - گروه کوه نوردی کلکچال -   www.kolakchal.ir    -   www.kolakchal.com