این نوع کم‌خونی، به طور مشخص در ورزش‌های هوازی و بالاخص استقامتی؛ به عنوان یکی از تطابقات بدن ورزشکار با تمرینات منظم ورزشی ایجاد می‌شود. عمدتاً در ورزشکاران رشته‌‌های استقامتی (مثل دونده ها و شناگران) اتفاق می‌افتد و میزان هموگلوبین ممکن است اندکی (تقریباً نیم تا یک گرم بر دسی ‌لیتر) کاهش یابد.

علت اصلی این کم‌خونی، بالا رفتن حجم پلاسما (و نه کم شدن حجم گلبول‌ های قرمز) است. بدیهی است در این کم‌خونی؛ اندکس های خونی شامل MCV, MCHC, MCH طبیعی هستند و ورزشکار، علایم بالینی کم‌خونی را از خود بروز نخواهد داد و نیاز به درمان دارویی هم نخواهد داشت.

با توجه به شیوع کم‌خونی فقر آهن در دختران و اندمیک بودن تالاسمی مینور در کشورمان، لازم است در صورت مواجهه با کم‌خونی در ورزشکاران، تشخیص كم‌خونی ورزشی (sports anemia) تنها بعد از رد علل کم خونی حقیقی داده شود.

نویسنده: "آقای دکتر محمد حسین پورغریب" - مسئول کمیته آموزش هیئت پزشکی ورزشی استان تهران

منبع: هیئت پزشکی ورزشی استان تهران - با سپاس فراوان - گروه کوه نوردی کلکچال - www.kolakchal.ir